’s Winters ligt honkbal stil en dat biedt ons een mooie kans om eens wat honkbalsterren uit het verleden in het spotlicht te zetten. In de eerste editie van ‘Het woord is aan’ spreken wij met oud-international en Hoofdklassespeler Ade Fijth.
Ade Fijth (1947) was vanaf 1967 tot in de jaren tachtig actief als werper in de Nederlandse hoofdklasse.
Hij speelde voor HCAW en Sparta en kwam ook 18 maal uit voor het Nederlands team. In 1971, 1973 en 1975 werkte hij actief mee aan het winnen van drie Europese titels.
Samen met John van Westrenen gooide Ade in het Pinksterweekend van 1972 back-to-back no hitters in twee opeenvolgende wedstrijden tussen Sparta en de Honkbal Club Kinheim. Dit is – voor zover bekend – de enige keer uit de (internationale) honkbalgeschiedenis.
Volg je het honkbal nog? Ben je nog vaak op de velden?
Het enige dat ik nog probeer te volgen, zijn de World Series. Dat kan gemakkelijk via je laptop of via You Tube. De laatste keer dat ik naar een hoofdklassewedstrijd ben geweest, was in 2018. In Hoofddorp.
Wat is er volgens jou het meest veranderd in het Nederlandse honkbal?
Ten opzichte van vroeger is het spelniveau enorm toegenomen. Hoewel we in Nederland maar relatief weinig topspelers hebben, toch zoveel Europese titels winnen (en zelfs ook één keer wereldkampioen zijn geweest) blijft een geweldige prestatie.
Wat ik jammer vind, is de enorme teruggang qua publiek. In mijn tijd kwamen er in de competitie bij thuiswedstrijden van HCAW en Sparta duizenden mensen kijken. Dat is er tegenwoordig niet meer bij. Dat is jammer, want dat doet de populariteit van de sport geen goed.
Wie was jouw grote idool toen je jonger was?
In Nederland Rob Hoffmann. Zijn snelheid en techniek waren bijna on-Nederlands goed. Wie ik in de buitenlandse competities erg goed vond, was Sandy Koufax. Ik heb hem nooit in het echt zien spelen, maar kon de wedstrijden van de Los Angeles Dodgers via de radio-uitzendingen voor de Amerikaanse militairen in Duitsland goed volgen.
Van wie heb je het meeste geleerd in je loopbaan?
Bij HCAW vooral van mijn vader (Ad Fijth) en van Rob Hoffmann. Daarnaast ook van Wim Geestman en Charles Urbanus sr. – in mijn tijd coaches van het Nederlands team.
Weet je nog wat jouw eerste interland was?
Mijn eerste grote toernooi met het Nederlands team was het Europees Kampioenschap van 1971. Ik ga ervan uit dat mijn eerste interland tijdens dit toernooi was. Maar de details daarvan heb ik niet meer paraat. Dat is onder de hand ook bijna 50(!) jaar geleden.
Wat is de mooiste wedstrijd die je ooit hebt gespeeld?
Oeps, dat is een lastige vraag. Ik heb in al die jaren veel mooie wedstrijden mogen spelen.
Waar ik goede herinneringen aan bewaar is o.a. een wedstrijd uit een drieluik om het kampioenschap van Nederland tussen Sparta en Haarlem Nicols. Dat was in mijn eerste seizoen bij Sparta. Ik kwam in de eerste wedstrijd aan de eindstreep met maar 3 honkslagen tegen. Ook denk ik aan een promotie/degradatie wedstrijd tussen HCAW en Euro Stars.
Maar verder is er natuurlijk ook die legendarische 15-innings-wedstrijd van HCAW en Storks. Dat komt uit de tijd dat er nog bekertoernooi voor honkballers was. Ik mocht het 15 innings lang opnemen tegen Win Remmerswaal.
Net toen er serieus over werd gedacht om vanwege de invallende duisternis te stoppen, kwam één van mijn teamgenoten over de thuisplaat: 1-0 en game over.
