Toen Silicon Storks zich vorig seizoen met een uiterste krachtsinspanning in de Hoofdklasse wist te handhaven, was er één ding duidelijk op het complex aan het Haagse Schapenatjesduin: volgend seizoen gaan we het beslist beter doen.

Totdat het tijd werd voor de overschrijvingsperiode. Daarin maakten Jurriaan Koks, Sem Lauf en Kevin Nieveld hun wens tot vertrek kenbaar. De selectie was in één klap terug bij af. Hoogste tijd voor een gesprek met Ton de Jager. Als bestuurslid Sportzaken de aangewezen persoon voor een blik naar de toekomst.

Bijgestelde verwachtingen

We wilden werken naar een 6^de plek, en misschien zelfs wel een 5^de. Maar die verwachtingen moesten worden bijgesteld. Op zichzelf geen reden voor paniekvoetbal. Daar hebben we de financiële middelen trouwens ook niet voor.  We moesten het gewoon op een andere manier zien te redden; wij vinden dat Storks in de Hoofdklasse thuishoort. Dus: terug naar de tekentafel en opnieuw plannen maken. En dat is gelukt.

Jeugd en routine

In het nieuwe seizoen zoeken we het in een combinatie van routine en (eigen) jeugd. Daarmee moet het lukken. Ik sluit niet uit dat er in het nieuwe seizoen alsnog versterking komt, maar daar kan ik nu nog weinig over zeggen. Er zijn contacten buiten de landsgrenzen. Die zijn we verder aan het verkennen.

Samenwerking

Voor ons is BenB Healthcare – een partij die gespecialiseerd is in de medische begeleiding van topsporters – van groot belang. Mede dankzij hun inspanningen komt onze selectie voor een belangrijk deel gezond het seizoen door. Daar zijn we heel blij mee.

Via Den Haag Topsport weten wij, als één van de zogenoemde topsportverenigingen in de regio – ons  verzekerd van sporttechnische, medische en facilitaire ondersteuning. Met het wegvallen van ADO zijn wij de enige overgebleven vereniging in de Haagse regio die op het hoogste landelijke niveau in het Nederlandse honkbal actief zijn. Dat willen we graag zo houden.

In dat kader is het ook heel plezierig dat de gemeente eindelijk een definitief besluit heeft genomen over de bestemming van ons complex. Dat is nu definitief bestemd voor honk- en softbal.

Daarmee is de weg vrij om verder te praten over ons ‘boodschappenlijstje’.  Een lichtinstallatie, zodat we de avondwedstrijden op ons eigen complex kunnen afwerken en niet langer afhankelijk zijn van de vriendelijke gastvrijheid van Curaçao Neptunus. Ook hoop ik dat er binnenkort een concreet vervolg kan komen in de realisatie van onze andere grote wens: een zaal waarin we bij slecht weer en buiten het seizoen met de selecties kunnen trainen.

En dan is er nog het elastische gravel. Een technische noviteit waarmee we ons veld een geweldige kwaliteitsimpuls kunnen geven.  Maar zoals met elke noviteit, vereist de verdere uitwerking en invoering ervan een forse investering aan geld. Ook daarvoor zijn we dus nog op zoek naar partners die met ons mee willen doen.

Een 7^de plaats in de eindstand daar teken ik voor

In het  nieuwe seizoen wordt handhaven het eerste doel. En als het kan, een beetje beter en gemakkelijker dan in 2019. Komen we aan het einde van de rit opnieuw uit op de 7^de plaats, dan ben ik een gelukkig mens. Met de (relatief) beperkte financiële middelen die wij tot onze beschikking hebben, is dat een mooi resultaat.