Honkbal

Amerikaan bezoekt 688 honkbalstadions, waaronder Hoofddorp

Amerikaan bezoekt 688 honkbalstadions, waaronder Hoofddorp

Brian Moore op de tribune van de Hoofddorp Pioniers

Het bezoeken van zoveel mogelijk honkbalstadions over de gehele wereld. Het is de hobby, of misschien beter gezegd de obsessie, van de Amerikaanse Brian Moore. Drie weken geleden voegde hij tijdens de Super 6 Baseball and Softball nummer 688 toe aan zijn lijst: het ETO Ballpark in Hoofddorp.

Op de tweede dag van het toernooi kwam scorer Linda Steijger het kantoor van het communicatieteam binnengelopen. Er zat een speciale gast op de tribune waar we wellicht iets over wilden schrijven. Deze gast was Brian Moore, een Amerikaanse politieagent én grootse honkbalfan. Hij was op bezoek bij familie in Duitsland, maar kon het niet laten om op en neer te rijden voor een wedstrijd van de Super 6 in Hoofddorp.

Van 15 naar gemiddeld 250 wedstrijden per jaar

Het begon jaren geleden vrij onschuldig. Moore is altijd een grote fan geweest van honkbal. Op een gegeven moment ontdekte samen met zijn neef een programma waarin hij de statistieken in kon voeren van al zijn bezochte honkbalwedstrijden. Dit waren er eerst zo’n 15 tot 20 per jaar, maar dit aantal steeg snel. “Het leek me leuk om meer teams te zien spelen en daarnaast heb ik altijd van reizen gehouden”, vertelt Moore. “Ik wilde daarom alle Major League Baseball teams zien, net als eigenlijk elke Amerikaanse honkbalfan. Toen ik echter een reis maakte naar Japan en daar honkbal zag besloot ik dat ik anders wilde zijn.” Moore ontdekte daarna vrij snel de Europese honkbalwereld. “In 2007 ben ik voor het eerst naar een wedstrijd in Europa geweest. Vervolgens ben ik op zoek gegaan naar stadions in alle Europese landen aangezien alles toch zo dicht bij elkaar ligt. Vanaf hier ging ik steeds verder en nu is het een obsessie geworden”, stelt Moore lachend.

Wat de meest speciale plek was om honkbal te kijken? “Ik denk toch wel Korea. Het is daar allemaal zo anders en ongewoon. Ze zingen en dansen bijvoorbeeld tijdens de hele wedstrijd. Iedere speler heeft een eigen lied. Als je er nog nooit bent geweest kan je je bijna niet voorstellen hoe het is. Dat was wel echt een van mijn favoriete ervaringen.” Inmiddels heeft Moore 29 landen, 497 steden en 688 honkbalstadions/-velden bezocht. En niet alleen bezocht, Moore scoort tijdens elke wedstrijd die hij bezoekt. “Ik ga vaak niet eens eten of drinken halen tijdens een wedstrijd, alleen als ik vanaf die plek de wedstrijd nog kan volgen. Ik heb wel eens geprobeerd om een wedstrijd gewoon te kijken. Ik vond het leuk om rond te kunnen lopen en om de wedstrijd uit verschillende hoeken te zien, maar ik miste het scoren. Het leuke aan scoren is dat je in je scoreboek kijkt en bijvoorbeeld ziet dat een pitcher twee strikes gooit bij elke slagman, maar nog geen enkele strike-out heeft gegooid. Dat soort dingen ontgaan je wanneer je niet scoort.”

Niet altijd positieve reacties

De liefde voor scoren wordt volgens Moore door veel mensen niet begrepen. Zeker niet aangezien Moore het vooral voor de lol doet en slechts af en toe voor een organisatie als de World Baseball Softball Confederation. “Als je op mijn leeftijd aan het scoren bent voor jezelf en niet om het uit te leggen aan je kinderen of aan een pretty girl, dan krijg je al snel opmerkingen als nerd naar je hoofd geslingerd.” Dat doet Moore echter vrij weinig. “Ik denk dan oké misschien ben ik een nerd, maar doordat ik scoor mag deze nerd wel gratis naar Japan.”

Ook van zijn familie krijgt Moore niet altijd even enthousiaste reacties. Gemiddeld bezoekt Moore namelijk 250 wedstrijden per jaar, met een hoogtepunt van 322 bezochte wedstrijden in één jaar. “Inmiddels heeft mijn moeder wel geaccepteerd dat ik naar honkbalwedstrijden ga in plaats van naar mijn familie. Ik heb ook tegen haar gezegd dat ze gewoon mee kan gaan als ze mij wil zien. Dat ik scoor en de wedstrijd kijk, betekent namelijk niet dat ik niet kan praten. Mijn vader gaat ook af en toe mee op reis. Wel blijven ze het soms crazy vinden wat ik doe en dat is het af en toe ook.” Moore neemt de rit vanuit Duitsland naar Hoofddorp als voorbeeld. “Dit is voor mij zelfs extreem. Ik ga namelijk straks meteen weer terug naar Duitsland. Normaal gesproken probeer ik het honkbal wel met een andere activiteit te combineren en rijd ik niet zoveel kilometers om slechts één wedstrijd te zien. Dat is economisch ook niet zo voordelig.”

Doelen voor aankomende jaren

Op de vraag of Moore een bepaald doel heeft voor het aantal stadions wat hij wil bezoeken, antwoordt hij ontkennend. “Ik wil er gewoon zoveel mogelijk zien. Als dat er duizend zijn, dan is duizend mijn doel, maar als er nog tien meer zijn dan wil ik die tien ook zien.” Wel stelt Moore zichzelf andere doelen, waar hij er inmiddels één van heeft bereikt: het zien van een honkbalwedstrijd op elke dag van het kalenderjaar. “Maar niet allemaal in hetzelfde jaar hoor”, voegt Moore snel toe. Vele jaren zijn eroverheen gegaan tot hij uiteindelijk vorig jaar in Australië wedstrijden heeft bekeken op 24 en 31 december. “Dat waren de enige twee dagen die ik nog miste.”

Het nieuwe doel is om honkbal te zien op elk continent, zelfs op Antarctica. Of dat gaat lukken weet Moore niet, maar hij gaat in ieder geval een poging doen. “Het hoeft niet fancy te zijn. Het enige wat ik nodig heb zijn 18 spelers die een inning of vijf spelen zodat ik kan scoren.” Daarnaast wil Moore elk jaar een nieuw land bezoeken waar hij nog nooit honkbal heeft gezien. Zo is hij enkele weken geleden in Ierland geweest om drie verschillende honkbalvelden te bekijken. “Aan de ene kant zie ik het liefst honkbal op zo hoog mogelijk niveau, maar aan de andere kant zijn dit soort ervaringen juist heel speciaal. Ik vond een keer een veld in Luxemburg, in the middle of nowhere, en daar zat ik naar een wedstrijd te kijken met slechts wat familie en vrienden van de spelers. Zij vroegen zich echt af wat ik daar deed aangezien het niveau vrij laag was. Maar daar gaat het mij niet altijd om. It’s the hunt.”

Advertentie SSK

Laatste honkbalnieuws

Laatste softbalnieuws

Meer in Honkbal