Dillon True: "Ik geloof er heel erg in dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, dat je zelf al het werk moet doen".

Honkbal

Dillon True: het leven van een collegehonkballer

Dillon True: het leven van een collegehonkballer

Dillon True: "Ik geloof er heel erg in dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, dat je zelf al het werk moet doen".

Dillon True: “Ik geloof er heel erg in dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, dat je zelf al het werk moet doen”.

Steeds vaker kiezen talentvolle honkballers voor een honkbalopleiding op een Amerikaanse college. En dat dit ook kan leiden tot een profcontract, liet onlangs Stijn van der Meer zien. Maar niet voor iedereen ligt er een profcontract te wachten. Voor veel collegehonkballers is het vooral hard werken. Dillon True speelt sinds 2013 in de Verenigde Staten en geeft een kijkje in het leven van een collegehonkballer.

Toen aan Dillon True op zevenjarige leeftijd werd gevraagd of hij een keer mee wilde gaan naar de honkbaltraining van een klasgenootje, ging er een wereld voor hem open. True ging met zijn vader naar het complex van DSC ’74 in Schalkwijk (tegenwoordig Olympia Haarlem) en sindsdien heeft hij aan geen andere sport meer gedacht.

Via DSC ’74 kwam True achtereenvolgens terecht bij de Kennemerland Rabbits en RCH Heemstede voordat hij voor HCAW zijn debuut maakte in de hoofdklasse. Tussendoor speelde hij voor het nationale AA- en AAA-team en nam hij in 2011 deel aan de Big League World Series in de Verenigde Staten. Sinds 2013 beproeft True zijn geluk op een college in de Verenigde Staten. Eerst twee jaar bij Hillsborough Community College, een tweejarige Division 1 Universiteit in Tampa (Florida) en tegenwoordig bij Thomas University in Georgia.

Zoektocht

True honkbalt momenteel voor Thomas University in Georgia.

True honkbalt momenteel voor Thomas University in Georgia.

“Het recruiting proces was vrij interessant”, vertelt True over zijn zoektocht naar een college. “Ik geloof er heel erg in dat als je iets voor elkaar wilt krijgen, dat je zelf al het werk moet doen.” Nadat hij informatie bij elkaar had gezocht over mogelijke agents, die je helpen een school te vinden, besloot de Nederlandse honkballer toch om zelf aan de slag te gaan. “Eén voor één zocht ik op internet naar de e-mailadressen van de coaches van alle Junior Colleges in Californië, Texas en Florida. In een schriftje hield ik bij welke scholen ik al had gemaild en van welke ik bericht terug had gekregen.”

True vervolgt: “Na een aantal weken kreeg ik van zo’n dertig procent bericht waarvan tien procent mij liet weten geen interesse te hebben. De andere twintig procent vroegen direct om videomateriaal van zowel defensief als offensief werk.” Met zijn vader en Kinheim-speler Victor Draijer, die momenteel uitkomt voor Ouachita Baptist University in Arkansas, maakte True op het veld van RCH-Pinguïns video-opnames. “Na genoeg materiaal bij elkaar te hebben gehaald, heb ik die avond nog alle filmpjes achter elkaar gezet. De volgende ochtend stuurde ik het op naar de coaches en na twee weken kreeg ik een aantal e-mails terug van coaches die mogelijk interesse hadden. De eerste school die mij positief bericht teruggaf, was Hillsborough Community College. Dat was een grote reden waarom ik die school boven de anderen koos.”

Droom

“Ik had altijd de droom om in Amerika te honkballen”, vertelt de Haarlemse honkballer. “De faciliteiten van Hillsborough Community College, waren fantastisch. Trainingen werden gehouden op de Spring Training oefenvelden van de New York Yankees. En onze thuiswedstrijden werden gespeeld op hetzelfde veld als waar Derek Jeter, Alex Rodriguez en nu Didi Gregorius hebben gespeeld.”

Wat True al snel opviel, was het niveau. Na een aantal jaren in Jong Oranje te hebben gespeeld, dacht hij eigenlijk wel vrij gemakkelijk mee te kunnen draaien in de Verenigde Staten. Niets was minder waar. Elke honkballer in Amerika en vooral in Florida gaat ervan uit dat hij de Major League haalt, zag ook True. “Natuurlijk is dat de droom van elke honkballer, maar de jongens van mijn team wisten al precies wat ze moesten doen om hun droom waar te maken. Die jongens spelen sinds hun twaalfde bijna elke dag van het jaar honkbal en zitten sinds de puberteit al in de sportschool.”

Uitdaging

En dus moest de Nederlandse honkballer vol aan de bak. True: “Waar ik in Nederland een toptalent was, werd ik in Amerika gezien als ‘dun’ en ‘zwak’. Maar wel met genoeg tools om mogelijk door te groeien naar een prima honkballer. Met andere woorden, er was nog genoeg werk aan de winkel om serieus genomen te worden. Ik ontving deze uitdaging met open armen en was elke dag in de sportschool te vinden. Na de sportschool ging ik direct naar de slagkooi”. Blijf hard werken en werk nog harder dan dat je nu doet, was de wijze les die True leerde.

Na twee jaar bij Hillsborough Community College te hebben gespeeld, was het tijd om op zoek te gaan naar een andere school. Na contact met diverse coaches besloot True naar Thomas University in Georgia over te stappen. “Ik speel met de Thomas University Nighthawks op NAIA-niveau (National Association of Intercollegiate Athletics, MvdB). Dit niveau is een beetje te vergelijken met NCAA Division 2. Veel spelers gaan hier spelen na een succesvolle twee jaar bij een Junior College.” Door eerst twee jaar te kiezen voor voor een Junior College (JUCO), zoals Hillsborough Community College, kun je al na je eerste jaar meteen worden gedraft. Dat is niet het geval bij een vierjarige universiteit, waar je pas na je derde jaar kan worden gedraft.

Honkbalseizoen

True: "Ik had altijd de droom om in Amerika te honkballen".

True: “Ik had altijd de droom om in Amerika te honkballen”.

Honkbal is niet het enige wat True bezig houdt: “Ik wil graag meer van Florida proberen te zien. Ik zoek veel vrienden op, die verspreid over Florida wonen en bezoek graag de natuurgebieden. Florida heeft wat dat betreft heel veel te bieden”. Buiten het schooljaar verblijf ik in Clermont, Florida. Dit is waar ik werk als vloerlegger om op deze manier geld te verdienen voor school. Naast het huis waar ik woon, is een honkbalveld waar ik aan mijn swing werk en long toss doe met maten uit de buurt. Ook ben ik dagelijks direct uit het werk in de sportschool te vinden om mezelf klaar te stomen voor het aankomende honkbalseizoen.”
Dat seizoen duurt van augustus tot en met mei en is verdeeld in twee delen. Van augustus tot en met oktober wordt het ‘fall’ (herfst) seizoen gespeeld. “Dit is een beetje een oefenseizoen.” Het tweede deel van het seizoen wordt gespeeld van januari tot en met mei. Dat is het ‘spring’ (lente) seizoen. “Dit is het belangrijkste deel. Waar de wedstrijden meetellen.”

De honkballer uit Haarlem heeft ervoor gekozen tijdens het seizoen niet op de campus te wonen. “Om de simpele reden dat het een stuk goedkoper is”, licht hij toe. “Ik woon met twee huisgenoten die allebei in mijn honkbalteam spelen. In Tampa woonde ik wel op campus. Ik deelde een appartement met nog drie andere teamgenoten. Wat fijn was om op campus te wonen, waren de mensen om je heen. Op campus wonen alleen de studenten en vrijwel de helft van het honkbalteam woonde ook op campus. Dus naast elkaar dagelijks te zien op het veld, spendeerde je ook erg veel tijd met elkaar buiten het veld om. Hier heb ik vrienden gemaakt, die ik nu nog wekelijks spreek en mee afspreek.”

Toekomst

“Ik studeer momenteel Business Management, wat vergelijkbaar is met een HBO-opleiding. En dan denk je natuurlijk dat alles heel veel honkbal is en een beetje school, maar school is altijd belangrijker. Hier wordt daar dan ook ontzettend veel rekening mee gehouden. Vooral omdat je gemiddeld een bepaalde cijferlijst moet hebben om te mogen spelen.” Voor honkballers kan het verstrekkende gevolgen hebben als dat niet lukt. “Als je onder dit gemiddelde valt, mag je geen voet op het veld zetten. Maar veel coaches nemen ook vaak het initiatief om duidelijk te maken dat dit spelletje voor bijna iedereen ophoudt na college. En dat je daarom hard moet werken voor een toekomst buiten het honkbal.”

Ook True houdt daar rekening mee. “Na mijn opleiding ben ik van plan om volgend jaar als makelaar aan de slag te gaan in Florida. Ik ga er eigenlijk niet meer vanuit dat ik nog word gedraft. Ik heb al zoveel goede spelers niet gedraft zien worden. Wat dat betreft houd ik liever de touwtjes zelf in handen. Het is allemaal een kwestie van de juiste mensen op de juiste plek. En die onzekerheid wil ik niet hebben.”

Een week gedurende het honkbalseizoen ziet er voor Dillon True als volgt uit:

Maandag, woensdag & vrijdag
05.30 uur: Ontbijt
06.00 uur: Naar sportschool met het team
07.30 uur: Tweede ontbijt
08.00 uur: Les
12.00 uur: Behandeling bij de fysiotherapeut
13.30 uur: Slagtraining met hitting coach
14.00 uur: Training met het team
17.30 uur: Naar de sportschool individueel
18.30 uur: Avondeten
18.45 uur: Huiswerk

Dinsdag & donderdag
09.00 uur: Ontbijt
10.00 uur: Les
12.45 uur: Behandeling bij de fysiotherapeut
13.30 uur: Slagtraining met hitting coach
14.00 uur: Training met het team
17.30 uur: Naar de sportschool individueel
18.30 uur: Avondeten
18.45 uur: Huiswerk

Zaterdag (wedstrijddag)
08.00 uur: Ontbijt
09.00 uur: Behandeling bij de fysiotherapeut
10.00 uur: Warming up en batting practice
12.00 uur: 1e wedstrijd
14.30 uur: 2e wedstrijd
19.00 uur: Avondeten

Zondag (rustdag)
09.30 uur: Ontbijt
10.00 uur: Naar de sportschool individueel

Advertentie SSK

Laatste honkbalnieuws

Laatste softbalnieuws

Meer in Honkbal